صفحه محصول - پیشینه تحقیق رهبری خدمتگزار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 51 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏رهبری خدمتگزار
‏مقدمه
‏ت‏حقيق و پژوهش در زمينه رهبر‏ی،‏ موضوعي جالب توجه برا‏ی‏ تئوريسين ها و محققين در دوره ها‏ی‏ طولاني و‏ ‏نسل ها‏ی ‏گذشته بوده و همواره نيز سعي كرده اند ايده ها و نظريات خود را در اين زمينه ارائه كنند. محققين‏ ‏اوليه درسال ها‏ی‏ 1900 تا 1950 همواره سعي داشته اند كه بين ويژگي ها‏ی‏ رهبران و زيردستان تمايز قائل‏ ‏شوند. زماني كه دريافت‏ن‏د كه يك تركيب ثابت از ويژگي ها،‏ ‏كه بتوان آن ها را به شكلي جامع مورد‏ ‏پذيرش قرار داد وجود ندارد، آن ها شروع به بررسي ت‏أث‏ير شرايط بر رفتار و مهارت ها‏ی ‏مورد نياز برا‏ی‏ رهبران‏ ‏پرداختند. مطالعاتي كه درسال ‏ه‏ا‏ی‏ 1970 تا 1980 انجام شد، سعي داشت كه بين رهبران م‏ؤ‏ثر و كارا تمايز‏ ‏قائل شو‏د‏. آن ها بر ‏ويژگي ها‏ی‏ شخصي رهبران كه اثربخشي و موفقيت را برا‏ی‏ سازمان هايشان به ارمغان مي‏ ‏آورند متمركزشدند. اين گونه تلاش ها منجر به تئور‏ی‏ ها‏ی‏ پيشرفته در حوزه رهبر‏ی‏ شد.‏ ‏بعضي ‏از ‏اين‏ تئوری‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏مدل‏ ‏های‏ ‏رهبری‏ ‏عبارتند‏ ‏از‏: ‏رهبری‏ ‏موقعيتي،‏ ‏تئوری‏ ‏مسيرهدف‏ Goal-path theory
‏، كاريزماتيك،‏ ‏تعاملي،‏ ‏تحول آفرين‏ ‏و‏ ‏رهبری‏ ‏خدمتگزار‏.‏
‏رهبری‏ ‏را‏ ‏ميتوان‏ ‏به‏ ‏شكل‏ ‏يك‏ ‏رابطه‏ ‏ديد‏. ‏رهبری‏ ‏فرآيندی‏ ‏دو‏ ‏جانبه‏ ‏بين‏ ‏كساني‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏تمايل‏ ‏به‏ ‏هدايت‏ ‏و رهبری‏ ‏دارند‏ ‏و‏ ‏كساني‏ ‏كه‏ ‏بعنوان‏ ‏پيرو‏ ‏انتخاب‏ ‏شده‏ ‏اند‏. ‏رهبران‏ ‏نيز‏ ‏در‏ ‏مقابل‏ ‏اعمال‏ ‏و‏ ‏اقدامات‏ ‏زيردستان، چگونگي‏ ‏مديريت‏ ‏پيروان‏ ‏و‏ ‏همچنين‏ ‏در‏ ‏چگونگي‏ ‏دستيابي‏ ‏به‏ ‏اهداف‏ ‏سازماني‏ ‏پاسخگو‏ ‏و مسئول‏ ‏هستند‏.‏ مؤلفه های گوناگونی در تعریف این مفهوم دخالت دارند. ابتدا رهبری در ایده و مفاهیم اتفاق می افتد(تصور) و پس از آن در موقعیت ها و محیط اتفاق می افتد(مصداق) (آدامسون، 2009). به هر حال نظریه های جدید رهبری به عنوان یک تغییر در فرایند داخلی سازمان است اما چون رهبران و پیروان با یک هدف مشترک به هم پیوسته اند فعالیتهای مجددی برای ادامه نگرش مشترک انجام خواهند داد که در این صورت قالب جدیدی از تعریف شکل می گیرد(اندرسون، 2009).
‏جرج تری‏ George R. Terry
‏ رهبری را عمل تأثیر گذاری بر افراد بطوری که از روی میل و علاقه برای هدف گروهی تلاش نمایند عنوان می دارد. رابرت تاننبوم‏ Robert Tanenbaum
‏، ایروینگ‏ Irving R
‏، وچلر‏ Weschler
‏ و مازاریک‏ Massarik Fred
‏ بیان می کنند رهبری فرایند تأثیرگذاری بر افراد در شرایطی است که باید هدف های خاص محقق شوند. کونتز و اودانل‏ Koontz and O'Donnell
‏ رهبری را تأثیرگذاری بر افراد برای تحقق هدف مشترک می دانند (هرسی و بلانچارد،1983). دکوتلیس‏ Decotlis
‏ ، کوهن‏ Koehan
‏ و اشمیت‏ Schmidt
‏ رهبری را فرایند نفوذ شروع ناشی از رفتار رهبری می دانند که موجب تغییر رفتار و حتی عقاید دیگران می شود(دکوتلیس و همکاران، 1979).
‏مورهد‏ Moorhed
‏ و گریفین‏ Griffin
‏ رهبری را به عنوان یک فرایند به معنی استفاده از نفوذ بدون زور برای هدایت و هماهنگی فعالیت های اعضای یک گروه در جهت تحقق هدف و به عنوان یک صفت به معنی مجموعه ای از ویژگی ها می دانند(الوانی و معمارزاده، 1385). بنیس‏ Bennis
‏ رهبری را توان تأثیرگذاری بر اعضای سازمان می داند(بنیس، 1985). جونگ‏ Jung
‏ رهبری را تأثیرگذاری بر افراد و گروه ها در سازمان برای تحقق هدف می داند(جونگ، 2001). کیمبل وایلز
‏ Wiles Kimbell
‏ می گوید: رهبری یک خاصیت ناشی از کوشش های جمعی است، هیچکس نمی تواند فارغ از وجود گروه خود را رهبر بداند. رهبری عبارت از کوششی است که فرد در میان گروه از خود ظاهر می سازد. گروه و رهبری در این دو مفهوم وابسته به یکدیگرند و هیچ کدام بدون وجود دیگری حاصل نمی شود(طوسی، 27:1376).
‏در اکثریت تعاریف وجوه مشترکی وجود دارد که مورد تأکید صاحبنظران می باشد؛ اهم آنها عبارتند از:
‏تعیین هدف
‏فرایند ارتباط مؤثر با پیروان
‏ترغیب پیروان به فعالیت از روی میل
‏هدایت رفتارهای سازمانی و عملکردها
‏تمرکز بر افراد
‏نفوذ در کارکنان و...
‏بنابراین می توان این تعریف را پذیرفت که رهبری فرایند نفوذ در پیروان است بنحوی که از روی میل و رغبت، افکار نسبتاً پایداری را در جهت آموزه های رهبری کسب نمایند. اما امروزه پدیده ای تشدید شونده به نام چالش های محیطی ضرورت توجه به نقش رهبری در سازمان ها را بیش از گذشته روشن ساخته است. سازمان‏ ‏ها‏ ‏به‏ ‏شكل‏ ‏های‏ ‏متفاوتي‏ ‏به‏ ‏وسيله‏ ‏رهبران‏ ‏متفاوت‏ ‏هدايت‏ ‏مي‏ ‏گردند‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏نشان‏ ‏دهنده‏ ‏اين‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏يك‏ ‏بهترين‏ ‏روش‏ ‏برای‏ ‏مديريت‏ ‏سازمان‏ ‏ها‏ ‏وجود‏ ‏ندارد‏. ‏بعضي‏ ‏از‏ ‏اقدامات‏ ‏رهبری‏ ‏مي‏ ‏تواند‏ ‏الگويي‏ ‏براي‏ ‏ساير‏ ‏رهبران‏ ‏باشد‏. ‏ديويس‏ ‏و‏ ‏يوسيم‏ Davis and Useem
‏ (2001) ‏اين‏ ‏وضعيت‏